Çiçeğe böceğe şiirler yazarım ben. Öyle kurgu, plan falan da bilmem. İçimden geldiği gibi. Gördüğüm bir manzaradan, bir fotoğraftan, duyduğum bir sözden bile etkilenip birkaç satır karalayabilirim. Şiir değeri var mıdır? Yok mudur? Gibi gibi kaygım olmadı hiç. Bir çocukta okuyabilmeli, bir karasevdalı da. Bir anne, bir baba ya da dede…Hepsi anlamalı. Hepsinin hayatına girmeliyim. ‘’Süslü sözler bulayım, hatta satırları okuyanlar epeyce düşünsün burada ne demek istedi diye’’ telaşına kapılmadım hiç. Öğretmenliğimde öğrendim her yaşa hitap etmeyi. Bu şiirlerdeki duygular sadece benim gördüğüm hayat. Kuşlar nasıl bir o dalda, bir bu dalda mutlu oluyorsa, ben de daldan dala atlayarak şiirler yazmayı seviyorum. Böyle mutluyum.

                Yukarıda okuduğunuz satırlar; ‘’Mor Umut Salkımları’’ adlı şiir kitabına anlamlı bir önsöz yazan emekli öğretmen, yazar-şair Yasemin Evren’e aittir. Adresime şiir kitabını göndermiş, sağ olsun. Bir gün içinde zevkle severek okuyup bitirdim. Roman ve öykülerden sonra arada bir şiir kitaplarını da okumak ruhuma iyi geliyor. Kaleminize sağlık Yasemin hanım. Kutluyorum. Şiirlerine bayıldım. Cinius Yayınlarından çıkan bu güzel şiir kitabını şiir severlere öneririm. İnternet üzerinden edinebilirsiniz.

              Biyografi: 26 Eylül 1955 tarihinde Banaz’da doğdu. Köy Enstitüsü mezunu idealist bir öğretmenin çocuğu olarak oradan oraya savruldu. Çocukluğu farklı yörelerde, okul yılları genelde Aydın ili, ilçeleri ve köylerinde geçti. 1975 Haziran’ında Muğla Kız İlköğretmen Okulu’ndan mezun oldu. Afyon’un ilçe ve köylerinde on yedi yıl ilkokul öğretmenliği yaparken bir yandan lisansını tamamladı ve branşlaştı. 1992 Şubat’ında Aydın’a ataması Türkçe öğretmeni kadrosuyla çıktı. Ortaokulda Türkçe, lisede edebiyat öğretmenliği yaptı. Anı, deneme ve şiirler yazmayı sürdürüyor.

                                 Mor Salkımlar

O mor salkımlar şahitti aşkımıza

O mor salkımlar altında

Öpmüştün ilk kez beni

Hep o mor salkımların altında bakıştık

Dertleştik, sustuk çoğu kez

Beklemeler yürek yangını

Kavuşmalar bir mahkumun özgürlüğüydü

Fark ettin mi bilmiyorum

İhanetine şahit oldukları gün soldu

O mor salkım umutları

Bari aynı yere getirmeseydin sevgilini

Hiç mi sızlamadı yüreğin?

Daha kaç ihanetini gördü kim bilir?

Gördü de sustu demek o mor salkımlar

Seni beklerken aşkımı onlara haykırıyordum

‘’Ölürüm onun için’’ diyordum

Seni görmemek için öldü biliyorum

Dert ortağım mor umut salkımları…