İletişemedik despinam.
Ben gelen gün'e,
sen giden gün'e ,
aşıktın...
olmadı...
kahretsin ki,
olamadı.
Neler yapsam,
ne yapsan,
olmadı,
sorun sende,
sorun bende değil,
sorun gün'de.
Gün bu,
geliyor gün,
gidiyor gün,
ve gün,
anlamıyor lâf ,
engellenemiyor ,
gün,
sorun gün'de.
Ve,
son sözü,
hep o söylüyor.
Gün yakıyor...
Ben se…
gün gitmelerinde,
ölürüm,
hep...
sevmem,
gün devrilmesini,
karanlığın,
yalnızlığımın,
habercisidir,
sen,
göremedin bunu,
despinam.
Sen,
despinam,
sen hep,
durmadan,
ve hep ve,
her gün,
gün batırdın.
Bilir misin sen,
despinam,
asır kadar uzundur,
zifiri karanlıklarda,
bir gün'ün,
doğmasını beklemek.
Ve bir bebe'nin,
doğmasını,
beklemek kadar,
zordur,
karanlıkları,
umarsızca,
şafak beklemelerimi benim,
hiç bilemedin.
Ben "gün yanığı"yım,
despinam.
Seni seviyorum.
Despinam.
Sen hep hoşçakal,
despinam.
