“Seni uğurlarken çok hüzünlüyüm , bir daha göremedim ya!!! Özlem içinde oldum hep. Naciye ablaya başsağlığı dileğimle.”

 

Boğazımda düğümlenen sözcükler, duygular. Hala onu kaybettikten sonra  eşi Yerkesik doğumlu  Aksu Köy Enstitüsü mezunu Naciye hanımı arayamadım. Zor olan,  sonsuz özlemiyle gelen haber.

 

6 ayı geçti, hastanede idi.  Naciye abla ile hep konuştuk. Sağlık durumunu hep merak ettim.  Gene aylarda Aksu’ya gittiğimde , Aksu’yu ilk görüyorum tabii,  heyecan çoktu. Bu kez telefonda  Mahmut Makal  değerli ağabeyimizi arayıp ona izlenimlerimi, heyecanımı aktaramadım. Naciye Hanımla konuştuk Aksu’nun tepeden aşağıya akan sesini, çağlayan çocuklarını.

 

Kendisini bir kez daha görmek istedim.  Söyleşmeyi özellikle o devrin ,dönemin olaylarını siyasal, kültürel, köy, eğitim ve sosyal boyutlu olaylarını o devrin tanığı  olarak dinlemeyi çok istedim.  Köy Enstitüleri gibi dev kurumun analizlerini dinlemeyi çok istedim. 

 

Olmadı. Kitapları yol gösterecek, anılarını konuşturacak.

 

Bizim Köy’den başlayan köy gerçekleri, sosyolojik , tarihsel olaylar.  

İçimde kalan türküydü, Mahmut Makal.

Bir daha görememek var ya!!!  Sesini duymak yetmiyordu,  beslemiyordu O Köy Enstitüsü duygularımı.

Bir rüzgar esiyor,

Anadolu bozkırında.

Tepelerde diken, sararmış otlar.

Bir kahvede oturup dinlenen, 

Üç dört heybetli adam. 

Umutsuzluğu yenen.

Biz bozkırı yeşertmeye geldik, 

Konuşur, sevinirler, kurarlar. 

Enstitülerini köylerde. 

Anadolu’nun yazgısını değiştiren, 

O güzelim köy çocukları.

Karanlığı deldiler.

Bir rüzgar esti bozkırda 

Anadolu “Bizim Köy” doğdu , Mustafa Kemal oldu.

Köy Enstitüleri doğdu.

 

Bizim köy Mahmut Makal’sız kaldı . Biz Köy Enstitülerinin yılmaz neferi, soluğunu yitirdik . Bir bir eksildiler, oysa ışık ışıl yağmışlardı. Işıklar içinde sonsuz sevgi ve özlemle uğurluyoruz. Anıları, belgeleri , yaktığı meşalesi, fotoğrafları kaldı. 

 

Bıraktığı miras mı ? Ülkü ve halk bilişimini sağlayacak bilimsel , çağcıl gerçeklere uygun bir ülke, eğitim özlemi. Eğitimde dev çınar göçüp gitti . Ardında yönelecek Mustafa Kemal Atatürk ışığında bir yurt ve dünya izleri ile. 

 

Sevgiyle özlemle en çok da ülkünü anlayarak uğurluyoruz . Sen’i daima özleyeceğiz o sesini.

 

Mahmut Makal’ı ışıklar içinde sevgiyle, hüzünle sonsuzluğa uğurluyoruz. Tüm sevenlerine “Bizim Köy”ün dostlarına sevgimizi, hüznümüzü yolluyoruz, başsağlığı diliyorum . 

 

Tarihsel ve coğrafik koşulları daha doğrusu insan yazgısının nasıl yenilebileceğini, tarihsel gerçekleri insan yaşamının kesitlerinden dünya literatürüne aktarmıştır, miras bırakmıştır . Köy Enstitülerinin yıldızları göçüp gittiler, buluştular Tonguç’la, Başaran’la. Hasan Ali Yücel’le niceleriyle..Büyük bir dehayı, o “Bizim Köy”ün dev yazarı Mahmut Makal’ı kaybettik.

Çok , çok üzgünüm birden oldu şu an çok heyecanlandım. Sanki o büyük devi dinler gibi “biz de seni seviyoruz Nabide” derken . Özlemi sonsuz geldi ışıklar içinde sonsuz sevgiyle uğurluyoruz .”Seni seviyoruz Mahmut Makal”.

 

Ankara’ya Mahmut  Makal’a çınarlı bir selam ve türkü ile hüzün yağan yıldızları yolluyorum, .geç kalan özlemim, söyleşim ile.