Köyden şehre inen dört kardeşten en küçüğünü, Hababam Sınıfının Güdük Necmi’sini kaybettik.

Evet Halit Akçatepe’de yıldızlara karıştı.

Haberi duyduğum anda yıkıldım, gerçekten çok üzüldüm.

Sanki çocukluğumdan, gençliğimden bir parça koptu gitti.

Ardından bir sessizlik çöktü içime.

Çocukluğumda onun filmlerini seyrederken duyduğum hazzı yeniden canlandırmaya çalıştım zihnimde.

İnanın bunları yazarken yanaklarımdan aşağıya doğru iki damla yaş süzüldü.

Bizim neslin ömrü onun filmlerini izlemekle geçti..

Bize o güzel günleri hatırlatan biri daha gitti hayatımızdan.

Hani yüzünü gördüğünüz anda içinizi ısıtan, güldüren insanlar vardır ya,işte onlardan biriydi o..

Onlar koca bir neslin çocukluğunu, koca bir neslin gençliğini etkilediler.

Güzel şeylerin azaldığını, hayatın bitmeye başladığını filan hissettim birden.

Geçmişin bugüne göre çok daha aydınlık, çok daha çağdaş,

daha insansı, masum ve yaşanılası olduğunu hatırlatıyorlardı bana.

Bazı insanlar vardır, öldüğünde çok üzülür insan. Ölümü yakıştıramazsınız onlara.

Hiç ölmeyecek sandığım insanlardan biriydi o.

Babamda hiç ölmeyecek gibi gelirdi bana ama gittiler işte.

Hani Ahmet Kaya bir şarkısında şöyle derdi, “ölmek ne garip şey anne.?’’

İnsanlar doğar, yaşar ve ölür...

İnsan bu kadar basit bir döngünün içine bile öyle inanılmaz şeyler sığdırıyor ki,

nefret, sevgi, aşk, güven, korku, vicdan, empati, sempati, hırs, öfke ve intikam gibi..!

Biz Halit Akçatepe’yi hep o gülen sempatik yüzüyle hatırlayacağız.

İnsan fani bir varlık herkes sırası geldiğinde o meçhule giden gemiye binip gidecek.

Maalesef kahrolsak da, üzülsek de bu iş böyle. Yapacak bir şey yok.

Tarık Akan, Kemal Sunal, Hulusi Kentmen, Adile Naşit, Zeki Alasya ve Halit Akçatepe..

Koskoca bir tarih gözlerimizin önünde yok olup gidiyor.

Eski naif Türkiye’nin esprili, güzel insanları yok artık.

Fakir bir mahalledeki birlik, beraberlik duygusunu, yardımseverliğini, insan sevgisini hiç kaybetmemiş bir neslin,

siyah beyaz zamanların en güzel insanlarını kaybediyoruz bir, bir.

Gittikleri yer geride bıraktıkları bu ülkeden çok daha güzeldir, ondan kesinlikle eminim.

Yaşar Kemal’in dediği gibi, “O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler.  Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık.”

Hafize Ana, İnek Şaban, Damat Ferit ve şimdi de Güdük Necmi.

Bunlar çocukluğumuz ve gençliğimiz boyunca gülümseyerek izlediğimiz insanlar.

Evet o güzel atlara binip gittiler.

Maalesef yüzümüzü güldürenler yavaş, yavaş göçüp gidiyor bu dünyadan.

Sadece hayatımızı mahvedenler kalıyor gibi geliyor insana..

O kadar çürüdü ki her şey, böyle büyük değerler artık yetişmiyor.

Daha Tarık Akan’ın yokluğuna alışamamışken, Güdük Necmi’de terki diyar eyledi.

Hababam’da hep “anca beraber, kanca beraber’’ derlerdi, dediklerini yapıyorlar herhalde.

Aslında onlar ölmedi, halkın kalbinde ölümsüzleştiler..

Hiç unutulmayacaklar arasına katıldılar.

Ülke bu kadar gerginken ‘‘Himmet Abeey altınları bozdurunca baa şeherli bi garı alacaaz mı?’’ diyecek,

altınları sayarken ‘’alacaaz tabe olum’’ dediğinde altınların saymasını unutup, yeniden sayacak Himmet Abeeylere (Zeki Alasya) ihtiyacı var bu ülkenin.

Geride kalanlara bakıyorum da, umut yok sanki..

Bizim nesil o güzel zamanları yaşama fırsatı bulduğu için çok şanslı.

Onun için ne söylesek kifayetsiz kalır. Değerini bilemediklerimizden.

Kelime oyunu yapan laf ebelerinin, yellenmeli, sinkaflı esprilerini baş tacı yaparak, kendi gişe rekorlarını kırdırıyoruz.

Hababam sınıfından, Recep İvedik’e geldik dayandık.

Ülkenin tüm değerlerinin gelmiş olduğu seviyenin bir göstergesidir bu.

Artık bundan sonraki nesil Recep İvedik’in elinde.

Halit Akçatepe’nin “Himmet Abeey’’ deyişi hala kulaklarımda çınlıyor.

Kendi anlattığı bir anısına çok gülmüştüm.

Kemal Sunal, Halit Akçatepe ve Tarık Akan sokakta yan yana yürürken gören arkadaşları kendisine,

"Üçünüz uzaktan çift minareli cami gibi gözüküyorsunuz" diye takılırlarmış.

Bugün, o günkü  camiden ne kubbe kaldı, ne de minare..!

Ama torunlarımıza anlatacak güzel anılar bıraktılar hayatımıza.

Yıldızlar yoldaşın olsun büyük oyuncu, uğurlar olsun güzel insan.

Hoş kalın, inançla ve dirençle kalın.!