Yangın yerine su taşıyan serçeyi görenler küçümseyerek: 

-Taşıdoığın suyla ne yapmaya çalışıyorsun.

-Yapabildiğim kadarıyla yangını söndürmeye çalışıyorum; isterseniz siz de bir deneyin. 

 

İşte Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği (ÇYDD) Kurulduğu günden beri serçe örneği ülkemizin en büyük çıkmazı eğitim yangınını söndürme çabası veriyor. Yaz etkinlikleri de bunlardan biri. 

 

Bodrum Şubemiz bu projeyi ilk başlatanlardan olup (1996) bu yıl 21.sini gerçekleştirdi. Birinci çalışmamız Umurça İlkokulunda İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü katkısıyla olmuştu. Daha sonra tüm yarımadadaki köy okullarında yaptık. Bu yılkini de Belediyemizin desteğiyle Bitez Kültür ve Sosyal İşler Müdürlüğü eğitim merkezinde imece usulüyle gerçekleştirdik.

 

Güneşin Temmuz ve Ağustos öfkesine, deprem korkusuna ve turistsiz-bereketsiz bir yaza karşın yaş ortalaması altmış olan gönüllü eğitim emekçileri, çocuklarla bir ruhuyla çalıştı, öğretti, gezdirdi, eğlendirdi. 

 

Genç öğreticihler bize umut oldu. Hepsine tek tek teşekkür ediyorum. 21. yılda 2000 öğrenciye ulaşmış olmamız azıms anamaz, Hele verilen reçete doğruysa. 

 

Eğitim hakkı herkesin anayasal hakkı olduğundan hareket ederek devlet okullarımızın delik eleğe dönüştürüldüğünü, özelleştirildiğini, dinselleştirildiğini, bilimsellikten sanat ve kültürden uzaklaştırıldığını sınavlarla korkutulduğunu, Atatürk ilçe ve devrimlerinden uzaklaştırıldığını göre göre görmemezlikten gelmek hiçbirimize yar olmaz. Aklımızı akıllı ttelefonlara teslim ederek, kafalarımızı kuma gömerek, saraylarla övünerek, hiç olmadı kaçarak ne sellerden, ne depremden, ne terörden ne de çaresizliklerden kurtulabiliriz. Hele bu gözü geride tek kaptanlı bir gemiyse. 

 

Bu nedenle Derneğimizin yediden yetmişe sürdürdüğü eğitim çalışmalarını önemsiyoruz. Ülkeler içinde en uzun yaz tatili yapan okullarımız sil baştan başlayacak öğretime. Camilerden cemaat kurslarından, pamuk tarlalarından, köşe başlarındaki tehlikelerden terörden, okutulamamaktan kurtulabilirlerse eğer. Şairin dediği gibi “Bir de bakarsın, belleğin cılız kollarında aradığın o yitik çocuk, ne bir şarkı dilinde ne bir ıslık.” 

 

Bizde tersi oldu. Şenliğe dönüştü, yaz okulu bitiriş töreninde saldı çocuklar uçurtmalarını rüzgara, bizde tutunduk onlara. Köy Enstitülü ruhuyla söyleyip, çaldılar, oynadılar Bodrum Türkülerinde.Bir taraftan öykü atölyesinde yazdıkları öyküleri dağıtırken, diğer taraftan güzel okuma-yazmada okudukları “kardelenleri, canlandırdılar. Kimi Doğu Beyazıt belediye Başkanı, Kimi Köprübaşı Kaymakamı, kimi doktor, kimi öğretmen oldu. Dramada yaptıkları maskelerle Bodrum sorunlarını dillendirdiler. Boyadıkları tshirtleri sergilediler. Bremen mızıkacılarla hırsızları kovdular, Akordiyon eşliğinde İzmir’in dağlarında çiçekler açtırdılar. 

 

Nasıl? Bizler yaz tatilini boş değil hoş geçirdik. Dileğimiz bu bilimsel ve sanatsal şenlik tüm çocuklarımızın eğitimine-öğretimine ulaşsın...