BU DA BENİM 3 ARALIK DUYARLILIĞIMDIR.

(Özcan Özgür'ü selamlıyarak)

 

Engellilerin, hepsinden özür diliyorum.

 

İtiraf ediyorum, atölyelerinde ürettiklerini satın almak, ürettiklerinin satışlarına yardımcı olmak, yılda bir kere, o da ara sıra, kortejlerine katılıp, konuşmalarını dinlemek, haklarında pozitif bir iki yazı yazmak, nutuk atmak dışında, onlar için öyle çok fazla bir şey yapamadım, çok üzgünüm.

 

Kendim yaşamımın çeşitli, zamanlarında, ayak, kol ve omuz kırıklarımdan dolayı, aylarla sınırlı olarak 3 defa lokal olarak fiziki kısıtlı, engelli (!) olmuştum.

Protezlerin ve bir yakınımın yardımına muhtaç kaldığım bu zamanların hepsini toplasan 12-13 ayı etmez.

Engellilerin yaşadıklarını, bir çok engelli arkadaşım da olduğu halde, ne yazık ki, en çok o durumlara düşünce anlamış olduğumu da, itiraf etmeliyim.

 

Ancak, yine de, ayağımı, kolumu kırdığım o ilk günkü korku, panik ve acılarımı, her ayağa kalkma girişimimde, her hareket etmek istediğimde, her koltuk değneğimi kullanmaya kalktığımda aynen aynıyla yaşamıştım.

Özellikle banyoya girdiğimde, kayıp, düşüp, duvardan duvara, seramikten, seramiğe çarpıp, her yerimi kıracak mıyım, bu çıplak halimle çaresizlik içinde ilk sesimi duyanın kim olacağı, ilk gelenin kim olacağı korkusu ve paniklerini hep ilk günkü gibi yaşadığımı asla unutamam.

 

Acaba yeniden düşecek miyim, ya koltuk değneğim kayarsa, ya değneğin bastığı yer çürük ve çökerse, gibi duygular insanı kemirip tüketiyor adeta.

 

Bir ömür boyu bu duygularla yaşayanları anlayabiliyorum.

 

Engellilerin çektiklerine ilaveten, sözde biz engelsizlerin bilmeden ve hiç düşünmeden koydukları engelleri ve tehditleri de, trafik vs gibi, eklerseniz, engellinin ruh ve beden dünyasına ancak empati yapmaya başlayabileceğimizi anlarız.

 

Bu bir eğitim ve yüksek bir empati işi.

 

NE YAPMALI

 

Önce devletimiz engellilerin engellerinin kaldırılması hakkında, akademik manada eğitilmeli, yerel yöneticiler ve personelleri bu konuda mutlak eğitimlerden geçirilmelidir.

 

Engelliler için engelliliği kesinleştiği (heyet raporu) günden itibaren belli bir maaş bağlanmalıdır.

Engellinin kamudan alınan her hizmet bedava olmalıdır.

 

Bu hizmetlerin eğitimini mümkünse, mutlaka engelliler vermeli, onlar denetlemeli, bu konuda devlette ve yerel yönetimlerde yapılacak her türlü fiziki yatırımların planlama sürecinden başlayarak, yapılan her yatırımın ön ve son kabulüne ve açılışına kadar her aşamada, mutlaka engellilerin ve derneklerinin oluru, kararları ve onayı alınmalıdır.

 

Bu durum anayasamızla ve yasalarla güvence altına alınmalıdır.

 

Engellilerin korkmadan yaşadığı bir dünya talebimdir.

Sürçü lisan ettiysem affola,

Hepimiz birer engelli adayıyız.

 

Bu 3 Aralıkta,

Engelli Gazeteci, basın fikir emekçisi meslektaşlarım,

Özcan Özgür'ü ,

R Ali Peltek'i,

Emekleri ve duruşlarına saygı duyarak selamlıyorum.

 

Bu vesile ile, Muğla CHP Oligarşi'nin patronu Osman Gürün'ü de, Muğla CHP'nin tek engelli şehir gazetecisi Özcan Özgür'ü, partisinden atmaya kalkıştığı için kutluyorum.