Değdi saçlarıma bahar küleyi

                 Nazende sevgilim yadıma düştün

                Herenin bahtına bir güzel düşer

               Sen de tekçe menim adıma düştün

                 Nazende sevgilim yadıma düştün…

               Bu güzel şarkıdaki Nazende ile sevgili yazar Filiz Gökdemir Köşker’in romanındaki Nazende arasında bir benzerlik var. Romanı okuyunca bire bir bu benzerliği gördüm. Daha önce Kebbat ve Kör adlı eserlerinin tanıtımını yaptığım sevgili arkadaşım öğretmen Filiz Gökdemir Köşker, bu kez polisiye bir kurgu dışında ilk defa bir aşk romanıyla karşımıza çıktı. Zevkle keyifle okudum. Çok beğendim. Duygu yoğunluğu yaşadım. 1955-1979 yılları arasında adaletin, aşkın, gururun ve vicdanın kıyasıya savaştığı; ölümün kıyısında, var oluşun sebebinde, ölümden doğan ölümsüz bir aşkın öyküsünü kaleme almış yazarımız. Hukuk profesörü olan Recep Hulki ile Nazende arasındaki ölümsüz aşkın mutlu sona ermesi, soluk soluğa okunan acı hikayeleri, ömrün asılı bahar dalları arasında hayalden öte gerçeği anlatıyor. Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık tarafından basımı yapılan bu güzel eseri mutlaka okuyunuz derim. Aşk türü romanları sevenlere öneriyorum.

          Nazende, Türkçe’ye Azerbeycan Türkçesinden girmesine rağmen, Farsçadır. Farsçada kadınsı bir isim olarak bu daha çok tercih edilen bir kelimedir. Nazende, kolayca gönlü yapılamayan kişilere karşıda denilmektedir. Aynı zamanda işveli, cilveli ve nazlı şeklinde farklı anlamları bulunmaktadır. Kişiyi tasvir ederken tatlı olmasının da bir özelliğe vurgu yaptığını göstermektedir.

           Romanda geçen mitolojik bir öykü:

Su perisi olan Apollon ile Daphnenin aşkı yıllar geçse de unutulmaz. Su perisi olan Daphne, evlenmemeye ant içmiştir. Apollon, Peneus Irmağı’nın kıyısında Daphne’yi görür ve aşka tutulur. Umutsuzca, körkütük aşık olan Apollon, Daphne’nin peşini bırakmaz. Daphne kaçar, Apollon kovalar. Gücünün bittiği yerde, Daphne, Toprak Ana’ya onu saklaması için yalvarır ve Toprak Ana da onun yakarışını duyar. Daphne toprakla bütünleşir ve bir ağaca dönüşür. Defne ağacının ismi de buradan gelmektedir. Defne ağacı, iyi bir toprakla uzun yıllar yaşamını sürdürebilir.

                Gözlerim yoldadır, kulağım seste

                Ben seni unutmam en son nefeste

                Ey ceylan bakışlım, ey boyu beste

                Gurbette sevgilim aklıma düştün

                Nazende sevgilim yadıma düştün

                Sensiz dağ yoluna çıktım bu seher

              Öksüz kumru gibi güller laleler

              ‘’sen niye yalnızsın?’’ sordular eller

             Gurbette sevgilim aklıma düştün

              Nazende sevgilim yadıma düştün